|
รายละเอียดการก่อสร้างสนามแบดมินตัน
1. สนาม
1.1 สนามจะต้องเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 20 ฟุต (6.10 เมตร)ยาว 44 ฟุต (13.40 เมตร) กำกับด้วยเส้นกว้าง 40 มม.(1 นิ้วครึ่ง)
1.2 เส้นต้องมองเห็นได้ง่ายและชัดเจน ควรทาสีขาว หรือ สีเหลือง
1.3 การแสดงเขตของลูกขนไก่ที่มีวิถีวิ่งถูกต้องตกลงเมื่อได้ทดลองตี (กติกาข้อ 4) ให้ทำเครื่องหมายเพิ่มขึ้น 4 จุด ขนาด 40 มม.X 40 มม. (1นิ้วครึ่ง X1 นิ้วครึ่ง)อยู่ด้านในเส้นเขตข้างแต่ละเส้นของสนามส่งลูกข้างขวาสำหรับเล่นเดียว 530 มม. (1 ฟุต 9 นิ้ว)และ 990 มม. (3 ฟุต 3 นิ้ว)จากเส้นเขตหลัง
1.4 ในการทำเครื่องหมายเหล่านี้ ความกว้างจะต้องอยู่ภายในขนาดที่กำหนดไว้ คือเครื่องหมายจะต้องอยู่ห่างระหว่าง 530 มม.(1 ฟุต 9 นิ้ว)ถึง 570 มม. (1 ฟุต 10 นิ้วครึ่ง)และระหว่าง 950 มม. (3 ฟุต 1 นิ้วครึ่ง) ถึง 990 มม.(3 ฟุต 3 นิ้ว)จากด้านนอกของเส้นเขตหลัง
1.5 เส้นทุกเส้นประกอบเป็นส่วนของพื้นที่ซึ่งกำหนดไว้
1.6 ในที่ที่ไม่สามารถทำสนามสำหรับเล่นคู่ ก็อาจทำสนามสำหรับเล่นเดี่ยวได้ตามที่แสดงไว้ ในแบบ ข.เส้นเขตหลังจะเป็นเส้นกำกับการส่งลูกยาวไปในตัว และเสาหรือวัตถุที่เป็นแถบยาวใช้แทนเสา (กติกาข้อ 2.2)จะต้องตั้งอยู่บนเส้นเขตข้าง
2. เสา
2.1 เสาจะต้องสูง 1.55 เมตร (5 ฟุต 1 นิ้ว)จากพื้นสนาม และตั้งตรงยึดแน่นพอที่จะขึงตาข่ายให้ตึงได้ระดับตามกติกา ข้อ 3 และตั้งอยู่บนเส้นเขตข้าง
2.2 ในกรณีที่ไม่สามารถตั้งเสาบนเส้นเขตข้าง จะต้องใช้วิธีหนึ่งวิธีใดที่สามารถแสดงจุดของเส้นเขตข้างที่ลอดผ่านตาข่าย เช่น ใช้เสาบาง ๆ หรือวัตถุที่เป็นแถบยาวกว้าง 40 มม. (1 นิ้วครึ่ง)ติดตั้งไว้ที่เส้นเขตข้างและตั้งตรงขึ้นไปยังเชือกหรือลวดร้อยตาข่าย
2.3 บนสนามที่ทำขึ้นสำหรับเล่นคู่ เสาหรือวัตถุที่เป็นแถบยาวใช้แทนเสา จะต้องอยู่บนเส้นเขตข้างสำหรับเล่นคู่โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเล่นเดียวหรือเล่นคู่
3. ตาข่าย
3.1 ตาข่ายจะต้องทำด้วยด้ายเส้นละเอียดสีเข้ม และมีขนาดตาเท่าๆ กัน กว้างไม่น้อยกว่า 15 มม. (5/8 นิ้ว)และไม่มากกว่า 20 มม. (3/4 นิ้ว)
3.2 ตาข่ายจะมีความยาว 20 ฟุต กว้าง 2 ฟุต 6 นิ้ว
3.3 ขอบบนสุดของตาข่ายจะต้องติดแถบผ้าขาวพับสองขนาดกว้าง 3 นิ้ว (ด้านละ1.5 นิ้ว)มีเชือกหรือลวดสลิงร้อยตลอดแถบผ้าขาว
3.4 เชือกหรือลวดสลิง จะต้องมีขนาดและน้ำหนักเพียงพอต่อการขึงให้ตึงคงที่กับหัวเสาทั้งสองข้าง
3.5 ขอบบนสุดของตาข่ายตรงกึ่งกลางสนามจะต้องสูงจากพื้นสนาม 1.524 เมตร (5 ฟุต)และ 1.55 เมตร(5 ฟุต 1 นิ้ว)เหนือเส้นเขตข้างสำหรับเล่นคู่
3.6 ต้องไม่มีช่องว่างระหว่างปลายตาข่ายและเสา ถ้าจำเป็นควรขมวดความกว้างของตาข่ายไว้ที่ปลายสุด
4. การทดสอบลูก
4.1 การทดสอบลูก ให้ยืนเหนือเส้นเขตหลังแล้วตีลูกใต้มือสุดแรง ลูกถูกตีจะพุ่งเป็นมุมสูง และอยู่ในทิศทางที่ขนานไปกับเส้นเขตข้าง
4.2 ลูกที่มีวิถีวิ่งถูกต้อง จะต้องตกห่างจากเส้นเขตหลังของอีกด้านหนึ่งไม่น้อยกว่า 530 มม. (1 ฟุต 9 นิ้ว)และ ไม่มากกว่า 990 มม. (3 ฟุต 3 นิ้ว)
การเปลี่ยนแปลงแก้ไข
เนื่องจากมิได้กำหนดความแตกต่างในเรื่องลักษณะทั่วไป ความเร็วและวิถีวิ่งของลูกอาจมีการเปลี่ยนแปลง คุณสมบัติดังกล่าวข้างต้นโดยได้รับอนุมัติจากองค์กรแห่งชาติที่เกี่ยวข้องในที่ซึ่งสภาพความกดอากาศสูง หรือ สภาพดินฟ้าอากาศ เป็นเหตุให้ลูกขนไก่ตามมาตรฐานที่กำหนดไว้ไม่เหมาะสมหรือ หากมีกรณีแวดล้อมพิเศษเกิดขึ้น ทำให้เกิดความจำเป็นสำหรับประโยชน์ของเกมการแข่งขัน
ดาวน์โหลดแบบสนามแบดมินตัน | 
